Відео

Słuchanie winyli to jak czytanie książek. A co do jakości, to najważniejszy jest MASTERING.

bzdury

Pięknie opowiedziane!

Jestem dość pewny ze to nie zgodne z nauką. Jakosc yt to jedna z niższych winyl to jednak fizyczny zapis fal dźwiękowych. Vinyl= jakosc ewentualne problemy leżą w jakości gramofonu igly lub płyty.

czy będzie filmik z Warszawy?🫢

Dziekuje ciekawe informacje,trzydzieści lat temu wszyscy kupowali CD i oddawali płyty do komisa a ja za grosze kupowałem te płyty ,mam teraz dużą kolecje pozdrawiam .

ty juz nie pierdol winyl wcale nie gra lepiej

A może posłuchać patefonu? Najbardziej analogowy dźwięk.

Tak "brzmi lepiej"jeżeli kupisz gramofon z 200 tyś ....szukanie jeleni na taki wydatek a jeszcze większy wydatek gdy gramofon ulegnie zepsuciu.A problem zaczyna się gdy szukamy firmy która tej naprawy ma dokonać...Moja przestroga po moich doświadczeniach ze sklepami że sprzętem hi and HiFi.Uwarzajcie co kupujecie i czy w wypadku awarii sklep zapewni wam serwis bo z serwisem problemy ma wiele sklepów .Otumaniaja ,kłamią by tylko kupić a gdy przyjdzie co do czego zostawiają klienta z problemem bo się okazuje że nie ma serwisu...lub zatrudniają tzw złote rączki do dalszego wyciągania pieniędzy a naprawy ciągną się miesiącami... uważajcie porostu na zwykłych oszustów którzy by tylko sprzedać powiedzą wam wszystko..... Winyle nie brzmią lepiej zwykłego powodu, ukrywają wady brzmienia poprzez modyfikację.Ucho ludzkie daje się oszukać stąd sztuczki wielu producentów w zakresie modyfikacji dźwięku.

akurat zatrzymywanie w połowie jest obowiązkowe.

I oto chodzi w słuchaniu winyli, o tę otoczkę, klimat, grafikę albumu i ciepło brzmienia (polecam do tego lampowy wzmak z pasywnymi głośnikami) tak jak mówisz to dzieło sztuki jak obraz. Winyli słucha się całościowo, nie skacząc po utworach, tak jak przewidział to artysta. Nie każdy jest w stanie to zrozumieć i pojąć w dobie cyfryzacji wszystkiego co możliwe i totalnej dehumanizacji przez technologię. Pozdrawiam

oj tam, sentymenty, to na nich żerują hieny "The Wall" - to muzyka z filmu więc jest zrozumiałe iż utwory są uporządkowane wg kolejności jak są na filmie i tak powinny być odsłuchiwane. utwory na innych płytach są uporządkowane zgodnie z dynamiką utworów, a nie jakoś specjalnie zaplanowanym obrazem... najbardziej dynamiczne utwory są na początku vinyla, im bliżej środka vinyla zostają umieszczone utwory coraz spokojniejsze gdyż igła porusza się wolniej - mniejsza średnica dysku i byłby słyszalny spadej jakości. mnie osobiście szum i trzaski tak osłabiają iż od razu mam poczucie iż jest to sztuczny dźwięk, na koncercie na żywo nic nie szumi i nie pyka. tyle.

Gorzej brzmi.

Fajna klimatyczna opowieść👍

ale ta igła jebnęła na płytę na początku... ała...hahha

Chyba jednak nie brzmi lepiej... ua-cam.com/video/JlAAx9c0rNc/v-deo.htmlsi=Yh5lDZrPB1sXOag7

Płyta z winyli z pewnością nie brzmi lepiej , a otoczka ma niewiele wspólnego z brzmieniem. Nigdy nie mogę zrozumieć sentymentu do tej bardzo niedoskonałej techniki, która jest mega wrażliwa na mechaniczne zanieczyszczenia , kurz, brak możliwości przewijania, zatrzymania muzyki itp. Młode pokolenie wychowane w erze cyfrowej odkrywa te sentymentalne klimaty, zupełnie inaczej by je odbierali gdyby nie mieli alternatywy cyfrowej. Jak się ma chęć i czas to można się tak pobawić z czarnym krążkiem. Jak chcesz posłuchać naprawdę dobrej muzyki to wybierasz cyfrę , proste.

Pozdrowienia dla taty. Życzę radości z powiększania tej kolekcji. Gratuluję podejścia do muzyki.

Eldoka Robert, patrząc na ostanie ruchy, twojego wtedy ulubionego twórcy internetowego, sprawiły że wypadł z twojej listy 100 ulubionych? Czy może to niewiele zmienia?

Super opowiedziane.

Jak sprawdzić czy przez całe życie byłem takim no - life? Jak miałem szesnaście lat to rodzice nie pozwalali mi wychodzić samemu z domu. Nie chodziłem na imprezy, nie waliłem wiadra w wynajmowanych kawalerkach. Mój były znajomy, który na mnie nasrał chodził na nielegalne ravy w pandemii. Nigdy nie miałem zbyt dużej przestrzenii do decydowania o sobie samym i zbyt wielkiego poczucia niezależności. Jestem osobą niepełnosprawną fizycznie oraz od piętnastego roku życia mam zaburzenia lękowo - depresyjne. Mam 25 lat i dopiero zaczynam dostrzegać, że to moje życie. Chciałbym żyć, pracować, podróżować. W moim życiu jest tak wiele planów i marzeń, że nie wiem w co ręce włożyć. Fizyka, DJka, harcerstwo, sitodruk, podróżowanie, etc. Nie mam pracy, nie mam matury, nie mam prawa jazdy, śpię u rodziców. Zmuszam się do wszystkiego i to jest jedyne wyjście by coś zmienć,jest mi ciężko. Czy naprawdę chcę być szczęśliwym? Czy mogę sobie na to pozwolić? Nigdy nie uprawiałem seksu, ale co weekend bardzo mocno walczę o "one night stand" i nie wychodzi i walczę dalej. Mogłem to zrobić w lipcu 2018. Do sierpnia 2021 bałem się, że ogólnego odbioru przez dziewczynę, że zobaczy w mnie zalęknione i zaryczane dziecko. Nie mam na czynsz na mieszkanie, poszukuję pracy. Zmarnowałem swoje dotychczasowe na siedzenie przy komputerze i telefonie. Nigdy się o nic nie starałem i nigdy o nic nie walczyłem. W przyszłym roku zdaję 8 przedmiotów na maturze za 400 zł od podejścia. Dziś siostra była na śniadaniu wielkanocnym, poczułem, że siedząc tyle u chłopaka jest dla mnie obcą osobą. Ja naprawdę płaczę siedząc jeszcze u rodziców. Chciałbym udzielać korepetycji z Matematyki oraz Fizyki. Marzę o tym od trzynastego roku życia, chociaż nie umiem tych przedmiotów. Nie wiem co mam zrobić. Moja siostra wyprowadzi się do mieszkania, które miało być dla mnie bo tak jest wygodnie i jej i rodzicom. Z jednej strony rodzicom również zależało abym się wyprowadził, a z drugiej mam wrażenie, że mój stan psychiczny jest im póki co na rękę. Tata walnął focha bo odowiedziałem mu, że jest "hujowo" i poszedłem do pokoju. Czasem nawet nie mam ochoty patrzeć rodzicom w oczy i mam już ich w swoim życiu za dużo oraz za długo. Nie przeżyję ani sekundy bez mojej siostry u rodziców, ta świadomość, że jej udało się wyprowadzić a mnie nie, będzie dla mnie straszna. Miałem się wynieść dokładnie w tym samym momencie. Podjąłem decyzję o stacjonarnym leczeniu psychiatrycznym w trybie ambulatoryjnym bo nie dam sobie z tym wszystkim rady i nie wyobrażam sobie mieszkać tam kiedy ona się wyniesie. Zajmę się tym w czwartek na terapii, a jak nie da rady w czwartek to pojadę tam w piątek po audycji w radio. Ja nie mam nic i nic nie potrafię. Nie mam matury, nie mam pracy, nie mam prawa jazdy i śpię u rodziców. Nie mam na czynsz, zniszczyłem sobie życie i tak bardzo chcę o to wszystko walczyć. Tata jest na mnie śmiertelnie obrażony, bo nie wezmę kredytu. Nawet nigdy im nie powiedziałem, że chodzę na wolne słuchanie Fizyki bo potrafiliby tylko z tego kpić. Piszę list, który prześlę rodzicom jako SMS w czwartek lub w piątek. Mam całą masę pasji oraz zainteresowań, chcę poodkrywać nowego siebie na wielu płaszczyznach. Niektórzy młodsi od mnie ludzie byli w Cannes, coś osiągnęli, poszli na studia i wynieśli się od rodziców. Niektórzy to sobie w życiu pojechali do Tokio, a ja nie mam nic. Czuję się jak bezradne gówno, a moje życie miało wyglądać zupełnie inaczej. Tata doskonale wie, że siedzę jak siedzę i nie ma co tego komentować, nagle przy obiedzie zaczęło mu to przeszkadzać. Siedzę jak siedzę, prostuję się to się prostuję, po co w to ingerować? Mam skoliozę, przodopochylenie miednicy i w okresie nastoletnim zawaliłem siedzenie, siedem lat siedzę od nowa, sam się też pilnuję. Tata nie potrafi mi zapukać do drzwi i ich zamykać, przez całe życie jestem w pozycji krowy śpiącej w oborze. Chciałbym robić tak wiele rzeczy. Niestety moje absolutne minimum to: kąpiel, ćwiczenia, obiad oraz matematyka. Znany mi chłopak pojechał sobie spontanicznie na koncert znajomego do Krakowa ,wiem, że muszę zmuszać się do wszystkiego bo inaczej nic z tego nie będzie. Zmarnowałem swoje życie przy komputerze i telefonie. Chcę się uczyć i doświadczać nowych rzeczy: DJka, programowanie, malowanie murali, tatuaże, pianino, Fizyka. Dzisiaj przez jakieś 5 minut uczyłem się wklejania i łączenia ścieżek w Audacity bo muszę zmontować materiał do radio, ale niestety nie mam siły. Przede mną ogrom pracy, mam 8 przedmiotów do zdania na maturze za 400 zł od podejścia. Mama przez całe życie notorycznie wybiera mi ubrania i walczę z nią, nigdy nie mogłem się ubierać tak jak chciałem, raz w życiu kupiłem sobie koszulę. Mama jak zwykle się dziwi, że zmieniam spodnie po chodzeniu w dresie na rehabilitacji. Nienawidzę swojego życia, niektórzy w swoim coś mają, polecą do Tokio. Mi zostało już mniej krajów do odwiedzenia z względu na wiek. Boli mnie to, że czuję, że nie jestem w stanie nic zrobić. Podpisałem odstąpienie od umowy najmu lokalu socjalnego, nie mam na czynsz, niczego nie osiągnąłem w życiu. Wybieram się do szpitala psychiatrycznego najszybciej jak można, w mojej psychice zostały przekroczone wszelkie granice tego co mogę udźwignąć. Za często marzyłem a za mało robiłem. Nigdy nie robiłem zupy a obiad robiłem raz w życiu, nigdy nie prasowałem. Chciałbym tam umawiać się do lekarza tak aby rodzice o tym nie wiedzieli. Musiałbym chyba napisać sobie upoważnienie do publicznego leczenia na terenie Warszawy. Mama wtrąca się do mojej torby, a ja sprzątam tylko wtedy gdy mam siłę. Jestem potwornie sobą zmęczony. Nie mam skierowania do szpitala, postaram się pojechać jutro na Nowowiejską. Jeżeli nie przyjmą mnie tam to sprawdzę jeszcze trzy inne adresy, jeżeli nie to poczekam już z skierowaniem przez cały tydzień. Teraz mama otworzyła mi szafkę i zaczęła coś tam wkładać, ona nawet nie widzi jaką granicę przekracza. Najczęściej sam umawiam się do lekarza, ale mama mnie czasem umawia. Zawsze chciałem nosić się jak Depeche Mode i chodzić w glanach. Niektórzy byli na Słowacji, na Malcie, w Włoszech, w Amsterdamie a ja nie byłem nigdzie. Nie mam pralki, lodówki, mikrofalówki, mieszkania... Jak na ironię losu nie wstałem dziś z łóżka na wolne słuchanie Fizyki i nie pojechałem do żadnego z czterech szpitali do sprawdzenia bo nie miałem siły wstać z łóżka, pojadę jutro. Słyszę jak rodzice się z mnie śmieją i szydzą, że nie wstaję, że się lenię i że brudzę i żadnego pożytku z mnie nie ma, że tylko siedzę w nocy z telefonem i nie śpię. Jakby ktoś nie zauważył, że mam problemy. Niestety rozmowy średnio mi pomagają. Mama uważa, że nie nadaję się do samodzielnego życia, niestety ledwo funkcjonuję. Dzisiaj ledwo wyszedłem z domu i pojadę do szpitala, zostawię jeszcze CV w Yattapl. Marzę o tym by pójść do pracy i samodzielnie wypełnić PIT.

Polecam samochód z silnikiem parowym 😊

Jak ja Ci cholernie zazdroszczę normalnego życia !!!

Wszystko u ciebie w porządku 😀 ?

Dodaję komentarz. Jestem dorosły. Tęsknię za młodością, ale nie za młodością stricte. Dziś robię satelity, kiedyś karmiłem świnie. Brakuje mi zapachu świeżo ściętej pokrzywy, drewna na traku, fizycznej pracy. Co będzie dalej?

Super piękny filmik dzięki ❤❤ Maria z Kujaw i Pomorza Janikowo

Zady i walety xdddd

Brzmi, bez cudzysłowu LEPIEJ. Nie chodzi o żadną "otoczkę" Pod pewnymi warunkami. Po pierwsze oryginalne nagranie musi być analogowe, nie cyfrowe, po drugie dobry mastering, dobre tłoczenie i...dobry sprzęt odtwarzający. Zabawka, którą autor zaprezentował na filmiku nie da nawet 1/10 wrażeń jakie da naprawdę wysokiej klasy gramofon, wkładka (często wartości kilku, kilkunastu tysięcy). Nawet z YT usłyszymy tę różnicę. Proponuję wpisać sobie w wyszukiwarkę Hifisquarepants i odtworzyć np "Ride across the river " Dire Straits albo "You and your friend". Nawet z YT analog miażdży formaty cyfrowe...chociaż to też nagrania po kompresji cyfrowej.

Normalnie się przeraziłem jak zobaczyłem z jakim pędem spada igła na tę płytę. :o

Najbardziej lubię słuchać piosenek Klausa Schulze z winyli😂

Taaa vinyl brzmi tylko wtedy gdy producenci robia piniadze na ogłupiałym ludku....w tym calym biznesie chodzi tylko o kasę.

Tak ,że to temat absurdalny ,który omija inne wazne spraawy jak wspólczesna komercja muzyczna i nośniki . Coś za coś . Przychodzi komercja muzyczna -chmura i kasa ,kasa,kasa

Tak ,że widać ,że to są rozważania dzieciaka wirtualnego . Płyta winylowa trzeczy jak należy - bo taka jest jej uroda i brzmienie nic do rzeczy nie ma . Ma za to zawartość i dobre utwory --których słuchamy . BO ich gdzie indziej nie ma . OK????

I jeszcze trochę wiedzy o muzyce . Dlaczego słuchamy muzyki z nośników ????? Bo kupując nośnik płacimy tantiem twórcy i stajemy się właścicielem nośnika . Możemy z nim zrobić co chcemy i odwatrzać 1000 razy .Nośników słuchają 1. Melomani to 90 % użytkowników muzyki na naśnikach. 2. audiofile to 5 % czyli ludzie mający jedną płytę ale za to sprzęt za 30.000 PLN aby pokazać kumplowi i pochwalić się w INternecie .Na filmach na you tube audiofili nie dostrzeżemy nośników albo jeden . 3 grupa to zbieracze czyli taka choroba aby moeć milion płyt. Zbieracz nawet tej muzyki nie słucha . To klienci EMPIKÓ Biedronek . To choroba zbieractwa .Pozdrowienia od melomana : muzyki country,Jazz i rocka węgierskiego Omega i Locomotiv i elektronicznej vangelisa a nawet muzyki powążnej .

Wypisuje Pan prawdziwe głupstwa . Widac ,że nie jest Pan melomanem a jakimś wirtualnym czlowiekiem . My słuchamy muzyki na nośnikach i nie jest zupełnie ważne czy na płytach szelakowych czy winylowych czy taśmac magnetofonowych . Działa tutaj I prawo Mairusza o którym Pan nie słyszał . Kiepski uwór muzyczny jest tak samo kiepski na płycie winylowej ka na płycie CD czy na sprzęcie Kemwood. Proste . My słuchamy muzyki a Pan nie i stąd te rozważania .

Zmartwie cie. Nie brzmi lepiej niż cd.

Lubie tu wracać

Widzę ze są jeszcze młodzi ludzie z pasja i dusza i naprawdę wróciłeś mi wiarę ze nie wszyscy popadli w świat cyfryzacji jak to widać wokół młodych ludzi super opowieść tak trzymać pozdrawiam ❤

Nie wałkuj tematu o którym nie masz żadnego pojęcia, bo się zwałkujesz😂

Nie no beka z tego gościa

Płyta z winylu nie brzmi lepie CD brzmi na pewno lepiej nie chodzi o spory cała wina leży w produkcji (firm) który nośnik brzmi dobrze CD potraktowano bardzo komercyjnie dlaczego tak postąpiono nie wiadomo

Mądrze powiedziane...brakuje w szkole kierowania co się lubi; też bym dodał takiego poczucia minimalnej estetyki: by zachwycać się tym co jest dokoła nas...

Nie brzmi lepiej

Tęskniliśmy za tobą

i to jest prawda

Wszystko piękne i fajne ale na boga który kolekcjoner trzyma płyty na płasko jedna na drugiej skoro tak przechowujesz swoje skarby to nie jesteś kolekcjonerem a ten tekst wykułeś na blachę z książki i to wiem jakiej.

Wydaje Ci się tylko że lepiej brzmi bo wypełniło to twoje dzieciństwo i zaprogramowało Twój mózg i stworzyło klimat, twoje przekonanie że przeżycia z dzieciństwa oraz rodzina są czymś najpiękniejszym i niepowtarzalnym.Zwykła chemia nic ponad.

nie jestem zwolennikiem ani gramofonów ani słuchania na youtube tylko na gromadzenia muzyki na pendrive by być niezależnym od internetu (czasami jakaś piosenka która jest super ale mało popularna zostaje skasowana z internetu i wtedy tylko dzięki kopi którą się posiada można dalej słuchać tą piosenkę)

w styczniu skończyłam również 23 lata i moja siostra (ma 27 lat) ostatnio powiedziała mi że usłyszała utwór Lordofon- ctrl+z, słuchając go powiedziała, że tak się z nim utożsamia, że to jest jakiś kosmos, przesłuchałam sobie go na spokojnie i z ciężkim sercem przyznam, że ja również poczułam ukucie w sercu, że tak dużo przekazu również trafia do mnie. Mam impas, bo przecież nie wyrzucę tej całej flustrację przed moją starszą siostrę, że czuje się staro....

od tak wielu lat twoje słowa, od razu po ich wypowiedzeniu, zostają długo w moim sercu. lubię tu wracać, choćby na chwilkę, niecałe 22 minuty. życzę ci wspaniałości :)